Vertekend beeld

We starten de dag bij Jeroen Staal, die naast zijn talent voor schilderen ook een gevierd zeiler en meubelmaker is. Hij heeft voor zijn kinderen ontzettend coole slaapkamers ingericht. In de tuin spot ik een echt vette boomhut. Zo’n hut had ik als kind geweldig gevonden!

Zijn atelier is een bescheiden en efficiënte ingerichte ruimte boven in het huis. Aan de muur hangen een aantal werken uit verschillende series. Ook valt het mij op dat hij niet standaard op doek schildert. Het kunstwerk waar hij momenteel aan werkt is van houten latten die verticaal naast elkaar gerangschikt staan en niet plat tegen de muur, maar in een halfrond van de muur af naar je toekomt. Op dit houten kunstwerk zien we een stuk evolutie tot leven komen.

Achterin het ateliers hangen uitgezaagde groen met oranje kikkers aan de muur. Uiteraard zijn er naast deze creatieve uitingen ook “gewone” kunstwerken op doek. Stuk voor stuk werken met een prachtig verhaal. Een verhaal dat zijn oorsprong vindt in alledaagse dingen en waarnemingen van deze kunstenaar.

Omdat we niet allemaal tegelijk in deze ruimte kunnen zijn en ook nog goede opnames kunnen maken, verplaats ik me naar de kamer ernaast. Ik kan nu wel meeluisteren, maar niet meekijken…. dat is weer eens wat anders voor een keer.

De mannen zetten de camera, de verlichting en hun overige apparatuur neer. Mijn ogen dwalen door de knusse ruimte. Zat er bij Hans Kok 1 grote tuinkabouter onder de tafel. Hier rennen de goedgemutste mannetjes met volle kruiwagens over de plint van rechts naar links door de kamer.  Een grote paddenstoel staat in het midden van de muur, met uitnodigende deurtjes…. Stiekem open ik de deurtjes in de hoop te kunnen zien wat er in de kamer erachter, het atelier, gebeurt. Ook in deze kleurrijke, unieke en erg creatieve kinderkamer herken ik de hand van de meester. Wanneer de deurtjes open zijn zie ik mezelf in een spiegel. Hoezo word ik even geconfronteerd met mezelf?!

Het valt me al luisterend op dat Jeroen een denker is wanneer hij praat, terwijl in zijn schilderijen juist zoveel gevoel ligt. Achter elk schilderij zit een idee, maar is met veel liefde en toewijding geschilderd en sfeer is bijna tastbaar door het kleurgebruik. Voor mij een bijzondere samenwerking van hoofd en hart, die ik persoonlijk niet zo snel van een kunstenaar zou verwachten. He proved me wrong! 🙂

Klein geluk

Het weer doet feilloos wat de weerman het heeft opgedragen. Het is koud en winters. Alle kleur is uit de lucht verdwenen als we aankomen bij XoX, ofwel Hans Kok.

Na een aantal steile trappen omhoog te zijn geklommen, komen we in een soort huiskamer, die XoX gebruikt als atelier. De kachel staat te loeien en het is er heerlijk warm, terwijl buiten de wolken hard bezig zijn om de eerste sneeuwvlokken naar buiten te persen.

Dit huiskamer atelier is niet alleen een werkplek maar ook een plek vol inspiratie. Het atelier is gevuld met kleur. Er staat een kolom in de kamer die volledig is opgebouwd uit kunstwerken uit de serie `smile”.  Lachende gezichten kijken je vanuit elke hoek van de kamer aan. Als ik al niet vrolijk zou zijn geweest, werd ik het hier spontaan.  Een lage tafel is een showcase van schilderspullen als kwasten en verf. Op die zelfde lage tafel staan ook kleine snuisterijen, zoals een in felle kleuren beschilderde bloempot, foto’s, stenen en beeldjes. De tafel biedt eveneens plaats aan een kleurrijke tuinkabouter die er onder verscholen staat. Een feest voor het oog en een bron van inspiratie. En juiste deze showcase maakt dat dit huiskamer-atelier nog huiselijker aanvoelt.

De witte muur naast de deur wordt door XoX als schilder-muur gebruikt, daarop hangt het schilderij waar hij momenteel aan werkt. In diep donkerblauw en fel oranje spat deze voorstelling van het doek.

De camera’s gaan draaien en Hans vertelt over hoe hij tot de serie ‘Smile’ is gekomen. Wat een ontroerend verhaal. Vanuit een gebroken hart, naar een gulle lach.  Zo werkt het schilderen blijkbaar ook helend voor de ziel en brengt het daarna vooral plezier voor de toeschouwer. Dat geldt zeker voor deze serie Smile, waarbij kleur en plezier je tegemoet rennen.

Buiten wordt het steeds grijzer en kleurlozer, maar binnen is het warm en kleurrijk! Wanneer ik na een voor mij erg indrukwekkende dag in de trein naar huis zit ben ik gewoon gelukkig. Het feit dat heel Nederland, inclusief ikzelf, hartstikke vaststaat, omdat de eerste sneeuwbui Nederland onder een witte deken toestopt, deert me niet Ik heb er geloof ik meer dan 4 uur over gedaan om thuis te komen, maar mijn dag was niet kapot te krijgen.